(ከማታ ማታ መጽሐፌ (2012 ዓ.ም.) ከጓደኞቼ ማኅደርና እስከዳር ጋር፣ ዘናጭ ካፌ ቁጭ ብለን ውድ ማኪያቶ እየጠጣን ነበር፡፡ ማኪያቶው አሪፍ፣ ጨዋታው ደማቅ ነበር፡፡ መርዶዬን እስኪነግሩኝ… “ናሆምና ማርታ ሊጋቡ ነው” እስኪሉኝ፡፡ እንደሰማሁ በድንጋጤ ምራቄ ከአፌ አለቀ፡፡ በማኪያቶ የሞቀ ሰውነቴ በአንድ ጊዜ ቀዘቀዘ፡፡ማንበብ ይቀጥሉ…

አክስቴ አክሊል በመላው ቤተሰብና ዘመድ አዝማድ ዘንድ የምትታወቅበትና የምትፈራበት አንድ ባህርይ አላት፤ ሽሙጧ! የአክስቴ አክሊል ማሽሟጠጥ ግን ዝም ብሎ ማሽሟጠጥ ብቻ አይደለም፡፡ ከባድ ጥበብ አለው፡፡ ቂቤ የምትቀባ መስላ በኩርኩም ታነድሻለቸች፤ ያሞገሰች መስላ ትሞልጭሃለች፡፡ በአንድ ሰበብ ዘመድ በተሰበሰበ ቁጥር ከእነ ረጅምማንበብ ይቀጥሉ…

ያገባሁት ሰው እንዴት እንዴት ብሎ ሕይወቴን ብልሽትሽት እንዳደረገው፣ በእድሜዬ ጢቢ ጢቢ እንደተጫወተ ልንገራችሁ። እንዴት የሰው ልጣጭ፣ የሰው ቁሩ እንዳደረገኝ፣ በረቀቀ ዘዴ ቀስ በቀስ ከሰው ሁሉ እንደነጠለኝ፣ እንዴት ዋጋ ቢስ ነኝ ብዬ እንዳስብ፣ብቸኛ፣ ፈሪ፣ ጠርጣራና በእሱ ላይ ብቻ ጥገኛ እንድሆን እንዳደረገኝማንበብ ይቀጥሉ…

ሕይወት አዲሱ ቦይፍሬንዷ ደረሰ ቤት ናት፡፡ ግንኙነታቸው የወራት ግን በፍጥነት እየጠበቀ ያለ ነው፡፡ ለወትሮው የአማካሪነት ስራውን በአመዛኙ ከቤቱ የሚሰራው ደረሰ ዛሬ ከጓደኞቹ ጋር ቁርስ ሊበላ በጠዋት ወጥቷል፡፡ ከጠዋቱ አምስት ሰዐት ቢሆንም እስካሁን በፒጃማ ስትንጎማለል የቆየችው ሕይወት የቤት ውስጥ ቢሮው ገብታማንበብ ይቀጥሉ…

የማለዳ ጀምበር ጣሪያዬን ማሞቅ ሳትጀምር በፊት የአንድ ክፍል ቤቴ በር በእርጋታ ተንኳኳ። አባባ ናቸው፡፡ ክረምት በጋ ሳይሉ ዘወትር የሚለብሱትን አሮጌ ካፖርት ለብሰው ደጄ ቆመዋል፡፡ ካፓርቱ ከወትሮው የሰፋቸው ይመስላል፡፡ እንደዚህ ቀረብ ብዬ ባየኋቸው ቁጥር ከሲታ ሰውነትና ፊታቸው ይበልጥ ተጎሳቅሎ ይታየኛል፡፡ እንደሁልጊዜውማንበብ ይቀጥሉ…